Euphorbia myrsinites

Οικογένεια: Euphorbiaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα πολυετές, φρυγανώδες-υποθαμνώδες είδος ευφόρβιας που προέρχεται από τη νοτιανατολική Ευρώπη και τη δυτική Ασία, όπου φύεται σε πετρώδεις, απόκρημνες, συχνά ορεινές τοποθεσίες. Αναπτύσσεται με τη μορφή συμπαγών, έρποντων θόλων ύψους 20 έως 40 cm και πλάτους περίπου 30 cm, οι οποίες αποτελούνται από έντονα γραμμικά, μερικώς ξυλοποιημένα στελέχη στα οποία εκφύεται σπειροειδώς το πολύ πυκνό φύλλωμα. Αυτό αποτελείται από σχετικά μικρά, σαρκώδη, λογχοειδή φύλλα με έντονο μπλε-γκρι χρώμα και σκληρή, άκαμπτη υφή. Η θεαματική, πλούσια ανθοφορία πραγματοποιείται από το Μάρτιο έως το Μάιο, με τις μαζικά εκφυόμενες επάκριες, συμπαγείς ταξιανθίες (κυάθια) να έχουν φωτεινό χρυσοκίτρινο χρώμα, το οποίο στη συνέχεια αποκτάει ροζ κι αργότερα κόκκινες αποχρώσεις κατά την ωρίμανση των καρπών το καλοκαίρι.

Καλλιέργεια

Είναι ένα φυτό σχετικά γρήγορης ανάπτυξης, ιδιαίτερα σκληρό, ευπροσάρμοστο και εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά τις προσήλιες και τις ελαφρά σκιαζόμενες θέσεις, ενώ δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς τα χαρακτηριστικά του εδάφους, αρκεί να υπάρχει καλή στράγγιση. Είναι πολύ ανθεκτική στην ξηρασία, και μπορεί να αντέξει τα ασβεστώδη εδάφη. Ανθεκτική σε θερμοκρασίες έως και - 15 °C, καθώς και στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, ειδικά σε ξηρές συνθήκες. Υπερβολική άρδευση θα πρέπει να αποφεύγεται μετά την επιτυχή εγκατάστασή της, ειδικά σε ψυχρές συνθήκες. Η αφαίρεση των απανθισμένων ταξιανθιών τα πρώτα χρόνια μετά την εγκατάσταση του φυτού βοηθάει στη διατήρηση της ευρωστίας του και συνδέεται με την αυξημένη έκπτυξη νέων οφθαλμών στη βάση του. Συχνά φυτά μεγαλύτερα από 5 έως 6 έτη αντικαθίστανται λόγω της εμφάνισης ορατών κενών στο κέντρο του φυτού, χαρακτηριστικό που οφείλεται στην ιδιαίτερη έρπουσα ανάπτυξη του φυλλώματος. Αναπαράγεται με σπόρο και μοσχεύματα, συχνά αυτοσπειρόμενη σε ευνοϊκές θέσεις.

Χρήσεις

Αυτή η μοναδική αυτοφυής ευφόρβια ξεχωρίζει για την έρπουσα ανάπτυξή της, το ιδιαίτερα πυκνό, γλαυκόγκριζο φύλλωμα και την εξαιρετική ανθεκτικότητα και ευρωστία της.  Ιδιαίτερα κατάλληλη για χαμηλές μεικτές μπορντούρες και παρτέρια, φυτεμένα τοιχία και πρανή, βραχόκηπους, χαλικόκηπους και φυτοδώματα, αλλά και ως ασυνήθιστο γλαστρόφυτο. Πολύ ελκυστική σε έντομα-επικονιαστές όπως μέλισσες και πεταλούδες. Όπως και τα υπόλοιπα μέλη του γένους, πρόκειται για ένα τοξικό φυτό, του οποίου όλα τα επίγεια μέρη παράγουν έναν έντονα ερεθιστικό γαλακτώδη οπό που μπορεί να προκαλέσει κνησμό και εγκαύματα κατά την επαφή του με το ανθρώπινο δέρμα και τους βλεννογόνους.