Iris x fulvala

Οικογένεια: Iridaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα υβριδογενούς προέλευσης είδος ίριδας που προήλθε από τη δύο ειδών της ενότητας Hexagonae, των Iris fulva και Iris brevicaulis, οι οποίες είναι ριζωματώδεις ίριδες που προέρχονται από τις νοτιανατολικές ΗΠΑ και είναι συλλογικά γνωστές ως Louisiana irises. Όπως και τα υπόλοιπα μέλη του γένους της, αποτελεί γεωφυτικό είδος, το οποίο επεκτείνεται με τη βοήθεια του ριζώματος του. Τα φύλλα της είναι μεγάλα, στενά-γραμμικά, επιμήκη λογχοειδή, έχουν φωτεινό γκριζοπράσινο χρώμα και σχηματίζουν πυκνές, όρθιες συστάδες ύψους 40 έως 70 cm και πλάτους 30 έως 50 cm. Τα εξαιρετικά εντυπωσιακά, πολύ μεγάλα άνθη της εμφανίζονται μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου, έχουν ζωηρό μωβ-ερυθρωπό χρώμα με χρυσοκίτρινες λεπτομέρειες, διάμετρο 10 έως 12 cm και φέρονται σε ψηλά ανθοφόρα στελέχη ύψους 40 έως 60 cm που εκφύονται από τη βάση του φυτού. Κάθε ταξιανθία φέρει από 3 έως και 6 άνθη, 1 έως 2 επάκρια του στελέχους και 2 έως 4 πλάγια του κυρίου στελέχους.

Καλλιέργεια

Πρόκειται για φυτό σχετικά γρήγορης ανάπτυξης, αρκετά ευπροσάρμοστο κι εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά τις προσήλιες θέσεις, καθώς και  τη μόνιμη παρουσία στάσιμου, γλυκού νερού, φυτευόμενο σε βάθος 2 έως 10 cm κάτω από την επιφάνεια του νερού. Παρόλ' αυτά, προσαρμόζεται και σε θέσεις δίχως στάσιμα ύδατα, αρκεί το έδαφος να είναι μονίμως υγρό, πλούσιο και ελαφρύ. Αντέχει σε ελάχιστες θερμοκρασίες μέχρι - 15 °C τουλάχιστον, ενώ παρουσιάζει μικρή ανοχή στην αλατότητα και κάποια ανθεκτικότητα στα ασβεστούχα εδάφη. Φυτό με μεγάλες απαιτήσεις σε θρεπτικά, ανταποκρίνεται πολύ θετικά στην χορήγηση ισορροπημένου λιπάσματος στις αρχές της άνοιξης και λίγο πριν την έναρξη της ανθοφορίας. Πρόκειται για φυτό ιδιαίτερα ανθεκτικό σε ασθένειες και εχθρούς. Μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας, συνίσταται να απομακρύνονται τα ανθοφόρα στελέχη, καθώς και να αφαιρούνται τυχόν νεκρά φύλλα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Τονίζεται πως τυχόν ξηρές συνθήκες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μπορούν να προκαλέσουν ζημιές στο φύλλωμα αλλά και να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία του φυτού. Πρόκειται για είδος το οποίο αναβλαστάνει μερικώς το φθινόπωρο, επομένως θα πρέπει να τροφοδοτείται με κατάλληλο λίπασμα με τη μείωση της θερμοκρασίας ύστερα από το Σεπτέμβριο. Πολλαπλασιάζεται εύκολα με διαίρεση του ριζώματος, ενώ φυτεύεται σε βάθος 5 cm, ενώ η άμεση προσθήκη στρωμνής (mulching) ύψους 5 έως 7 cm βοηθάει το φυτό να εγκατασταθεί γρηγορότερα.

Χρήσεις

Ανάμεσα στις υπόλοιπες ίριδες της Λουιζιάνα, το εν λόγω υβριδογενές είδος  ξεχωρίζει για την σχετικά συμπαγή, όρθια ανάπτυξή του και το ιδιαίτερα φωτεινό, ζωηρό μωβ χρώμα των ανθέων της. Όπως και οι υπόλοιπες υδροχαρείς ίριδες, είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για μαζικές φυτεύσεις σε μεγάλες ομάδες σε παρόχθιες και παραλίμνιες θέσεις, στις οποίες αναδεικνύονται στο μέγιστο τα πανέμορφα άνθη της. Χρήσιμο είδος και για τη συμμετοχή του σε μεικτές μπορντούρες και παρτέρια, ιδιαίτερα σε κήπους με Ιαπωνικό ή σύγχρονο χαρακτήρα, καθώς και για την καλλιέργειά του ως ασυνήθιστο γλαστρόφυτο σε κατάλληλα διαμορφωμένα φυτοδοχεία. Εξαιρετικά ενδιαφέρον είδος και για χρήση του στην ανθοδετική.