Scirpus maritimus

Οικογένεια: Cyperaceae

Περιγραφή

Πρόκειται για πολυετές, ποώδες φυτό με ευρεία εξάπλωση σε όλες τις ηπείρους πλην της Αυστραλίας και της Ανταρκτικής, όπου φύεται σε τοποθεσίες όπως αμμώδεις ακτές, υφάλμυρα έλη και παράκτιοι βάλτοι σε περιοχές με εύκρατο ή υποτροπικό κλίμα. Φυτό γνωστό και με τις συνώνυμες ονομασίες Scirpus maritimus και Schoenoplectus maritimus. Το φυτό σχηματίζει πυκνούς, όρθιους θυσάνους κολωνοειδούς σχήματος, ύψους 1 έως 1,2 m και πλάτους 0,6 έως 1,5 m, οι οποίοι εκφύονται από βραχύ, εύρωστο ρίζωμα και αποτελούνται από πολυάριθμα, λεπτά, άκαμπτα γραμμικά στελέχη σκούρου πράσινου χρώματος, τα οποία περιβάλλονται από φυλλώδες κάλυμμα. Τα μικρά, καφέ άνθη φέρονται σε ανθοφόρα στελέχη με σχεδόν όμοια εμφάνιση με αυτή των φύλλων από τον Ιούλιο έως τον Αύγουστο, σχηματίζοντας σφαιρικές, σχετικά αραιές ταξιανθίες επάκριά τους.

Καλλιέργεια

Είναι φυτό πολύ γρήγορης ανάπτυξης, ζωηρό, εξαιρετικά εύρωστο, ευπροσάρμοστο και εύκολο στην καλλιέργειά του. Προτιμά την πλήρη ηλιοφάνεια αλλά προσαρμόζεται εύκολα σε πιο σκιερές συνθήκες, όπου αποκτά πιο οριζόντια μορφή. Όσον αφορά τις εδαφικές συνθήκες, προσαρμόζεται εξαιρετικά σε σχεδόν κάθε τύπο εδάφους, ενώ αναπτύσσεται εξαιρετικά σε ρηχό νερό βάθους 1 έως 10 cm. Είναι ανθεκτικό σε θερμοκρασίες έως - 15 °C, με τα φυτά να διατηρούν το φύλλωμά τους όλες τις εποχές του χρόνου. Όταν φυτεύεται σε θέσεις μακριά από υδάτινα σώματα, θα πρέπει να εξασφαλίζεται η συνεχής διαθεσιμότητα νερού, με τα φυτά να μην είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στην ξηρασία. Εξαιρετικά ανθεκτικό σε αλατούχα εδάφη και ύδατα των οποίων η αλατότητα δεν θα πρέπει να είναι ίση ή να ξεπερνάει αυτή του θαλασσινού νερού (υφάλμυρα). Σταδιακά δημιουργεί πλούσιες, πυκνές συστάδες με τη βοήθεια του ριζώματός του αλλά και των πολυάριθμων σπόρων που παράγει. Πρόκειται για φυτό ιδιαίτερα ανθεκτικό σε ασθένειες και εχθρούς, ενώ έχει μικρές έως μηδαμινές ανάγκες περιποίησης και συντήρησης εφόσον εγκατασταθεί σωστά σε θέση με ευνοϊκές συνθήκες. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπόρους την άνοιξη ή με διαίρεση νωρίς το καλοκαίρι.

Χρήσεις

Το όμορφο αυτό αυτοφυές υδροχαρές, συγγενικό των παπύρων, ξεχωρίζει για την ιδιαίτερα εντυπωσιακή, αρχιτεκτονική του ανάπτυξη, το μεγάλο του ύψος και την ανθεκτικότητά του στην αλατότητα. Ιδιαίτερα κατάλληλο ως σημείο ενδιαφέροντος σε παράκτιες, παρόχθιες ή παραλίμνιες φυτεύσεις, καθώς και για τη συμμετοχή του σε μεικτές μπορντούρες και παρτέρια, όπου αναδεικνύεται ιδιαίτερα ανάμεσα σε πλατύφυλλα είδη με μαλακή υφή και ανοικτά χρώματα. Πολύ χρήσιμο για τοποθεσίες με προβληματικό, υποβαθμισμένο έδαφος, καθώς για σημεία με ιδιαίτερα κακή στράγγιση και ζητήματα αλατότητας, καθώς και παράκτιες θέσεις όπου λίγα άλλα φυτά μπορούν να επιβιώσουν. Αναφέρονται χρήσεις του για τη σταθεροποίηση αμμωδών εδαφών και τον έλεγχο της διάβρωσης σε παράκτιες και παρόχθιες τοποθεσίες, καθώς και ως λαχανευόμενο, φαρμακευτικό και κλωστικό φυτό.